اتریوم 2.0 یک به روز رسانی برای شبکه اتریوم (ETH) است که نوید بخش بهبودهای قابل توجهی در عملکرد کلی شبکه است. برخی از برجسته ترین این به روز رسانی ها عبارتند از انتقال به اثبات سهام (PoS)، زنجیره های خرد شده و یک بلاک چین جدید در هسته‌ی زنجیره‌ی بیکن. انتظار می رود همه این موارد در چارچوب یک نقشه راه، با برنامه ریزی دقیق اجرا شود.
از زمان انتشار اتریوم، توسعه فناوری‌های جدید در قالب برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و دیگر بلاک‌چین‌ها بسیار گسترش یافته است. مهمتر از آن، بسیاری از این فناوری ها بر روی شبکه اتریوم ساخته شده اند. به عنوان مثال بخش قابل توجهی از دیفای (DeFi) که از یکی از بزرگترین نوآوری های مالی غیرمتمرکز است، در لایه اول بلاکچین اتریوم اجرا می شود.
هدف اتریوم 2.0
اتریوم 2.0 با پیاده سازی برخی از ویژگی های بسیار مهم قصد دارد مشکل مقیاس بندی یک بلاک چین به روشی امن و غیرمتمرکز که یک کار چالش برانگیز است را حل کند. این ویژگی های جدید چندین تفاوت کلیدی بین اتریومی که می شناسیم و اتریوم جدید ایجاد می کند.
در سال 2022، اتریوم قصد دارد با به‌روزرسانی اتریوم 2.0 به حالت اثبات سهام روی بیاورد. این سوئیچ از زمان آغاز به کار شبکه در نقشه راه اتریوم بوده است و مکانیسم اجماع جدیدی را شاهد خواهد بود و همچنین شاردینگ را به عنوان یک راه حل مقیاس‌پذیر معرفی می‌کند. زنجیره فعلی اتریوم به Beacon Chain تبدیل خواهد شد و به عنوان یک لایه تسویه حساب برای تعاملات قرارداد هوشمند در سایر زنجیره ها عمل می کند.
این نسخه از اتریوم چندین سال طول کشید تا عرضه شود. دلیل اصلی این امر این است که مقیاس بندی یک بلاک چین امن و غیرمتمرکز دشوار است.
اتریوم 2.0 قصد دارد با پیاده سازی چند ویژگی بسیار مهم این مشکل را حل کند. این ویژگی‌های جدید چندین تفاوت کلیدی بین اتریومی که می‌شناسیم و اتریوم جدید ایجاد می‌کند.
با افزایش تعداد تراکنش ها در شبکه اتریوم، هزینه انجام این تراکنش ها که به صورت گاز پرداخت می شود نیز افزایش یافت. اگر قرار است اتریوم پلتفرمی باشد که نسل بعدی اینترنت را قدرت می‌دهد، اقتصاد آن نیز باید منطقی باشد. در غیر این صورت، استفاده از آن غیر عملی می شود.
اینجاست که اتریوم 2.0 وارد می‌شود. به‌روزرسانی‌های پیشنهادی ETH 2.0 برای شبکه اتریوم در درجه اول برای رسیدگی به مشکل مقیاس‌پذیری در نظر گرفته شده است. این پیشرفت‌ها در تضاد با نسخه موجود اتریوم است که همه از طریق یک نقشه راه با برنامه‌ریزی دقیق ارائه می‌شوند.
تفاوت بین اتریوم و اتریوم 2.0
بزرگترین تفاوت بین اتریوم و اتریوم 2.0 استفاده از مکانیسم اجماع اثبات سهام (PoS)، زنجیره‌های بلوکی و زنجیره‌های بیکن است. بیایید به این تفاوت ها با جزئیات بیشتری نگاه کنیم.
اثبات موجودی
اکوسیستم Proof of Work یا (PoW) روش اتریوم و بسیاری از بلاک چین‌های دیگر برای ایمن نگه داشتن شبکه با پاداش استخراج‌کنندگان برای ایجاد و اعتبارسنجی بلاک‌ها در بلاک چین است. اما، PoW مقیاس پذیر نیست زیرا با رشد بلاک چین، به مقدار فزاینده ای از قدرت محاسباتی نیاز دارد. اثبات سهام (Proof of Stake) این مشکل را با جایگزینی تعداد سهم به جای توان محاسباتی حل می کند. یعنی تا زمانی که حداقل ۳۲ اتر دارید، می‌توانید آن را به اشتراک بگذارید یا به اصطلاح سهام‌گذاری کنید.
شاردینگ
هر کسی که می‌خواهد به شبکه اتریوم دسترسی پیدا کند باید از طریق یک گره این کار را انجام دهد. هر گره یک کپی از کل شبکه را ذخیره می کند، به این معنا که گره ها باید هر تراکنش را از ابتدای اتریوم دانلود، محاسبه، ذخیره و پردازش کنند. با این کار سرعت پردازش تراکنش‌ها بسیار طولانی می‌شود. بنابراین شاردینگ (Sharding) دست به کار می‌شود تا به کاهش زمان پردازش و سرعت اعتبارسنجی نودها کمک کند.
زنجیره های شارد مانند هر بلاک چین دیگری هستند، با این تفاوت که فقط زیر مجموعه های خاصی از یک بلاک چین کامل را شامل می شوند. به بیان ساده‌تر شاردینگ تنها به گره هایی کمک می‌کند که باید یک قطعه یا تکه‌هایی از زنجیره‌ی بلاکچین اتریوم را مدیریت کنند. این فرآیند ظرفیت پذیرش تراکنش‌ها و ظرفیت کلی اتریوم را افزایش می‌دهد.
بدون دیدگاه